CHAMERIA: Një libër që pret të botohet "ÇAMERI ZEMRA IME"

EDITORIAL

Per shkak te shume perçarjeve qe kane ndodhur kohet e fundit ne mes te grupimeve te çameve ne Diaspore, kryesisht ne Europe, France Belgjike, Itali, si krijues i ketij blogu me emrin "Çameria" jam i detyruar te pohoj se ky blog eshte thjeshte nje dhurate qe une i bej çeshtjes çame e jo individeve. Per mua ka rendesi çeshtja e jo lidhjet a armiqesite personale te njerezeve. Duke pare se qenia ne Blogun Çameria te linkeve te nje prej grupimi, acaron grupimin tjeter po çam, jam i detyruar te ndermarr keto veprime:
1- Te mos ve ne kete blog asnje link te organizatave apo listave te grupimeve te ndryshme qe jane ne kundershti.
2- Te mos implikohem e te mbaj ane ne kete blog, ne asnje rast per asnje çeshtje qe mund te sjelle acarime te ndersjellta.
3- Te nenvizoj ne krye te blogut se hartimi i tij nuk ka te beje me asnje lloj grupimi dhe se :
I dedikohet vetem e vetem popullit te martirizuar çam sepse nuk mund te kete individ qe te dalin mbi popullin e vet, veç diktatoreve.

KOLEC TRABOINI
2 Dhjetor 2008

POEZI PËR ÇAMËRINË

Ylberi, si nje pershendetje e perlotur
lamtumire,
u zhduk matane largesive,
mbi kreshtat e flakeve,
neper shi.
Matane largesive u zhduk e perflakur
Çameria
dhe gjitha rruget tona shpien ne veri.
Ulerin era e Mesdheut mbi trojet e
lashta epirote,
mbi te shtrenjtat troje tona
stergjyshore.
Ne kullotat e braktisura kullosin rrufete.
Ullishtet e pavjelura gjemojne si dallge
neper bregore.
Dhe kudo toka çame
mbuluar nga rete,
renkon e mbytur ne gjak e lot,
e mbetur shkrete,
pa zot.
Na e tregojne drejtimin plumbat,
na e ndriçojne rrugen flake, qe gjithe
token kane perpire.

Pas shpinave tona perplas tufani
dyert e shkallmuara te shtepive.
Dhe rruget zgjaten e zgjaten ne veri.
Ne, popull muhaxhir, ecim neper shi...
Lamtumire, Çameri!

_____________________

Nga NAMIK MANE

ÇAMËRISË

Këtë natë të ftohtë shkurti, 1)
U ngarkova:
Plot me farëza lirie
Dhe u nisa për tek ty,
Që të mbjell në tokën tënde,
Këto farëza, Çamëri.

Nga Kosova fishekzjarret
Dritë, ditë, ma bëjnë rrugën,
Ndaj dhe unë nuk njoh pengesa,
Shpejt e shpejt, po vij tek ty,
Moj dhimbshuria ime,
E pathinjura, Çamëri.

Më djeg gjoksi prej shumë vitesh
Nga një mall që s'ka përmasa…
Dhe në u thafshin oqeanet
Se nxëjnë dot këtë mallin tim,
Vetëm ti mund ta mbash brenda,
Në gjoksin tënd, moj Çamëri.

Hapi krahët, prite birin,
Po të vjen…
Do shkëmbejmë ne të dy,
Fjalë bese, këtë mbrëmje:
Do t'i mbush unë gjithë kullotat,
Plot e plot, me klumushtore,
Se të pjellat, do i kemi,
Shumë të mbara këtë vit,
Dil, moj Çamëri, më prit!

1). 17 shkurt 2008, dita e Pavarësisë së Kosovës.
_________________________

EDHE GURËT NËN LUMË PIKOJNË GJAK

Nga

FATMIR TERZIU

Ende gurgullimat e Lumit të Fëmijëve janë veshëve të botës
Lumit Kalamai, që u shndërrua në lumë lotësh
Lumit që i rrijnë qindra krenari kurorëgjelbërta sipër kokës
Lumi që ende ka nder nurin e moçëm rrethues e joshës.

Lumi Kalamai, ka mbetur dëshmitar i zjarrtë
Ai është i zgjuar, kurrë nuk fle lumi
Mban strukur historinë e popullit Kryelartë
Në çdo kthenajë e në çdo sjellnajë që koha i pruni.

Ca njolla gjaku kur nuk u fshinë nën lumë
Si tufa lulëkuqesh përflaken ditën
Dhe kur tërë Çamëria është disi në gjumë
Ata ngrenë kokat të lëshojnë dritën.

Një këngë Çame ka kohë që s'pushon
Aty anës lumit durimtar, Lumit Kalamai
Ka kohë që mijëra zemra mallkojnë
'Djallin' që nga vatra shekullore i largoi.

Dhe kënga pastaj oshëtin Gjirit të Prevezës
Maleve krenare gri e flokëthinjur
Deri sa nata lëshon kthetrat e së zezës
Dhe drita është gati duke ikur.

Refren i një kohe të gjatë
Kjo këngë e Lumit plak
Që dirigjohet me ditë e me natë
Aty ku edhe gurët nën lumë pikojnë gjak…

_________________________
Shterojmë lumenjtë që na kanë ndarë

nga FATOS MERO RRAPAJ

A do ta shoh më Çamërinë?!
Me lot në sy i thashë gjyshit:
Tregomë o gjysh, aman,
A do ta shoh më Çamërinë,
Dhe detin Jonian?
Shpresën ta kemi-më tha gjyshi
Do shkojmë në Çamëri,
Do vinë o bir kohë të reja,
Do lindë diell i ri?
Dhe për at' gjak që po shkon lumë,
Në Çamërinë martire,
Përmbi helenët e pabesë,
Do shndrisë shpata ilire,
Ne do fitojmë kur do të ngrihet
Më këmbë çdo shqiptar,
Dhe kur me ne të jetë bashkuar,
Kreshniku kosovar.
C'merr Çamëria, fush'e male,
Dhe Bregu:Fusha e Zonjës
Asnjë pëllëmbë ne s'do lëmë,
Nën' kthetrat e ujkonjës…
Ja, më të djathtë po shkojnë çeta,
Të mbrojnë atë krah,
Të mos na dalë greku tek ura,
Mbi lumin Kalama.
Hasmi po vjen si re e zezë,
Mbi çamë kërkon të bjerë,
Greku me top e me mortaja,
Ata me maliherë.
Rreptë po lufton kjo Çamëria,
Është gjaku i arbëreshit,
Ajo s'njeh luftë pozicioni,
Po veç me pallë sheshit.
Po vinë shqiponjat nga Kurilla,
Nga dulga e nga Bozhuri,
Nga Kladhi i madh e nga Malshinji
Nga Roka, kaza Lluri.
Ja, kush po vjen nga Qafa e Botës,
Duro Balua atdhetar,
Seç po i prin përpara çetës
Me flamurin shqiptar.
Po pse me flamurin e shpalosur,
Shqiponja jonë ësht'nxirë?
Se bijt' e saj i ka shfarosur,
Armiku i pështirë.
Ndaj shumë ajo është egërsuar,
Nga zemra i kullon gjak;
Ky gjak që fushën ka mbuluar
Na thërret të marrim hak…

__________________

Çamëri, Vendlindja ime

nga MEHMET ISMAIL SEJKO

Çamëri, vendlindja ime,
Në ëndërr po të shoh shpesh,
Më dalin para vegime:
Shtëpitë tona bërë shesh.

Bërë shesh, rrafshuar farë,
Prishur qivure e varre,
Shembur xhami e minare,
Nga ajo klikë gjakatare.

Lotët po më rrjedhin lumë,
Nga malli që kam për ty,
Jemi dëshiruar shumë,
Të të shoh prapë me sy…

______________________

Abdullah Zeneli
Prishtinë

ÇAMËRI!

Elegji...

Qamë i vjetër qamë i ri
Qamë kur sekush tha ik
Qamë se s’mbet njeri
Atje në të largtën Çamëri

Qamë me lotin e mbramë
Qamë me syrin shterë
Qamë nën retë sterrë
Atje në të largtën Çamëri

Qamë për varret me kryq e hënë
Qamë për djepin dhepërmbysur
Qamë për pragun mbuluar ferrishte
Atje në të largtën Çamëri

Qamë Faik e Ali, Boçar e Bubulinë
Qamë Janinë, Artë e Konicë
Qamë Dodonë dhe Sulin e patrembur
Atje në të largtën Çamëri

Qamë kolonat e pafundme deshë e dathë
Qamë nënën që foshnjën nuk e di ku e la
Qamë për kërthirin që prindin nuk di ku e ka
Atje në të largtën Çamëri

Ç’qamë kur të çanë Çamëri!
Po ti rron si sot si dje si gjithmonë
Edhe kur të tjerët të kanë mëri
Atje në të largtën Çamëri

__________________

nga ILIRIANA SULKUQI

Çamëri, dritë syri

Ma plasën dritën e syrit
Thërrime ma bënë historinë…
Nuk e di

ku linda,
u rrita-

Shqipëria m’ësht’nënë
a djep, Çamëria?
M’u plas drita e syrit,

Duke parë ëndrra përtej ëndrrës…

Vatra ime

që zjarrin ta ftohën,
Po më ndez me prushin e tokës!
-maj, 2000-

Marko Boçari

(Në Hanià – Kretë, një rrugë mban emrin e tij)

Se ku më ike,

Marko Boçari….
Se ku të mërguan,

pa më thënë!
Të dashuruar me idhujt
e tokës sonë-

tokën,

nga zilia,

na e ndanë...
Të erdha mërgimthi

Gjeneral Marko Boçari,

kaq pranë.

-Kretë, 1997-

___________________

KËTA  KRALËT  EVROPIANË

Këta kralët evropianë,
Në male përmbi Sajadhë,
Vunë një nishan të bardhë,
Për të dhezur shamatanë,
Shqipëria me junanë,
Çamërinë e lanë mënjanë,
Dhe Kosovën me serbijanë,
Ti pse klanë moj Çamëri,
Ç’të mos klajë mojShqipëri,
Gjithë huduti i Çamërisë,
I mbeti resto Greqisë,
Shqipëri tre vilajeta
Në mes kraleve mbete,
Shqipëri,t’paça fal,
Të kam nënë e më ke djalë.
    
Këngë popullore çame